یکی از مشکلات اساسی در صنعت تولید گوشت، مسئله آب است. سازمان ملل در گزارشی در رابطه با بحران آب هشدار داده و اعلام کرده است که اگر مصرف آب به صورت فعلی ادامه پیدا کند، کره زمین در سال ۲۰۳۰ با بحران جدی کم‌ آبی مواجه خواهد شد. با توجه به این موضوع باید تولیدات کشاورزی و دامپروری را به سمتی سوق داد که نیاز آبی کم­تری دارند. با توجه به تحقیقات به عمل آمده شترمرغ پرنده ای پر بازده و از نظر مصرف آب به صرفه می ­باشد. یکی از خصوصیات مهم و بارز شترمرغ ­های بالغ مقاومت آنها در مقابل نوسانات دمایی و نیز افزایش شدید دمای محیط است، به همین علت نگهداری آنها بسیار آسان بوده و نیاز به امکانات و تأسیسات خاصی ندارد. این پرنده به دلیل دارا بودن خصوصیات بدنی ویژه، مصرف آب ناچیز دارد. به همین دلیل تأمین آب آشامیدنی یک واحد پرورش شترمرغ در یک منطقه کم آب بوسیله تانکر نیز مقرون به صرفه است. همچنین به دلیل توانایی این پرنده در خصوص استفاده از علوفه خشک، نیازی به زمین کشاورزی و علوفه کاری سالیانه ندارد. اساساً این حیوان، مناطق نیمه خشک همراه با علفزارهای کوتاه و پوشش گیاهی محدود را به مناطق مرطوب و بارانی با علفزارهای متراکم ترجیح می ­دهد.

طبق اظهار نظر کارشناسان، وسعت مراتع ایران هر سال محدودتر می‌شود که یکی از دلایل آن عدم وجود برنامه و استراتژی مشخص برای تولید گوشت قرمز، متناسب با مراتع ایران است. بدیهی است که این روند تخریب مراتع اگر با همین روند کنونی ادامه یابد منجر به وارد آمدن صدمات و ضربات جبران‌ناپذیری بر پیکره زیستی و تولیدی کشور خواهد شد.

با توجه بدین نکات، در صورت وجود یک برنامه‌ ریزی منسجم و دقیق در صنعت پرورش شترمرغ، می‌توان علاوه بر تأمین نیاز داخلی چشم به بازار سود‌آور خارجی نیز داشت که در صورت دستیابی به آن (که چندان نیز دور از انتظار نمی‌باشد) علاوه بر صرفه‌جویی ارزی، ورود ارزهای حاصل از صادرات محصولات این حیوان نقش بسیار مهمی را در جهت شکوفایی اقتصادی کشور خواهد داشت.